Imam Abu Hasan atau nama sebenarnya Abu
al-Ḥasan Ali bin Ismail bin Isḥak al-Ash’ari dilahirkan di Basrah pada 260
Hijrah bersamaan 873 Masihi. Beliau lahir semasa era khalifah al-Mutamid
dari Bani Abbasiyyah. Bapanya, Ismail bin Ishak telah meninggal ketika usianya
masih kecil.
Pada peringkat awal, Abu Hasan berfahaman
Muktazilah disebabkan pengaruh bapa tirinya, Abu Ali al-Jubai, seorang ulama
Muktazilah terkenal. Justeru, tidak hairanlah beliau juga banyak berguru dengan
ulama Muktazilah pada ketika itu.
Pun begitu, beliau kemudian menolak fahaman
Muktazilah dan semua bentuk ajaran ekstrem yang wujud pada ketika itu. Untuk
menzahirkan penolakan itu, beliau membuat satu ucapan di mimbar, yang dengan
tegas menyatakan fahaman Muktazilah sebagai menyimpang. Lalu, beliau mengisytiharkan
keluar daripada Muktazilah dan kembali mendukung ajaran Ahli Sunnah. Ketika itu
usianya telah mencecah 40 tahun.
Antara ulama yang menjadi guru kepada Abu
Hassan adalah Imam Zakaria al-Saji (wafat 307 Hijrah). Zakaria adalah mufti
Basrah dan dianggap tokoh ulung dalam ilmu hadis dan merupakan anak murid
kepada Imam Ahmad bin Hanbal.
Selain Zakaria, Abu Hasan turut berguru
dengan Abu Khalaf al-Jahmi, Abu Sahl bin Sarh, Muhammad bin Ya’qub al-Muqri’
dan Abdurrahman bin Khalaf al-Bashri,
Ini bermakna guru akidah Abu Hasan bukan
setakat bapa tirinya, tetapi juga ulama-ulama lain, terutama Zakaria. Dan
sesungguhnya, pengaruh pemikiran Zakaria lebih banyak menguasai dan memberi petunjuk
kepada keyakinan Abu Hasan untuk menolak fahaman Muktazilah.
Buktinya, Abu Hasan mampu memuatkan banyak
hadis yang diriwayatkan daripada gurunya itu di dalam sebahagian karyanya
seperti kitab al-Tafsir.
Kata Imam Ibn Furak (wafat 406H):
"Syeikh Abu al-Hasan al-Asy'ari meriwayatkan daripadanya banyak hadis di
dalam kitab al-Tafsir." (lihat: Tabyin Kazib al-Muftari, hlm 35)
Antara kitab awal yang beliau karang
setelah kembali kepada fahaman Ahli Sunnah ialah kitab al-Luma' dan Kasyf
al-Asrar wa Hatk al-Astar. Apabila ulama hadis dan fiqah daripada kalangan Ahli
Sunnah membaca semua kitab itu, mereka menerima dan memperakui isi
kandungannya.
Setelah meyakini ketokohan Abu Hasan, para
ulama dan pedukung Ahli Sunnah kemudian memanggilnya sebagai Asy'ariyyah atau
Asya'irah, iaitu golongan yang mengikut mazhab Imam al-Asy'ari.
Jelasnya, perpindahan Imam al-Asy'ari
daripada Muktazilah kepada Ahli Sunnah, bukanlah semata-mata disebabkan ilham
atau kebetulan, tetapi pastinya diiringi sebelumnya oleh pengetahuan ilmu naqli
dan aqli yang mantap serta pengamatan dan penelitian yang cukup mendalam.
Sebagai seorang mutakallim hebat, sudah tentu beliau mampu menguasai semua
hujah dan dalil pihak yang berselisihan pendapat.
Kecerdasan dan kebijaksanaan akal beliau
ini yang membuatkan beliau sentiasa berfikir secara sihat, waras, cermat serta
ilmiah. Sebab itu, beliau akhirnya dapat mempersoalkan pegangan akidah
Muktazilah bapa tirinya, Abu Ali al-Juba'i.
Abu Hasan berusaha membimbing umat Islam
untuk keluar daripada elemen ekstrem fahaman-fahaman seperti Syiah, Muktazilah
dan Qadariyah. Misalnya, dalam ilmu hadis, Imam Abu Hasan mengarang satu kitab
khusus untuk mematahkan semua hujah Muktazilah yang dibawa Ibnu Rawandi
terhadap hadis-hadis Rasulullah SAW. Antara kitab yang dikarang beliau ialah
Kitab al-Mukhtazin (kitab tafsir al-Quran), al-Ijtihad dan al-Qiyas (kitab
fiqh).
Abu Hasan banyak menulis dalam usaha
mengembangkan ilmu. Begitupun, wujud perselisihan dalam kalangan ulama tentang
jumlah sebenar manuskrip yang dihasilkan Imam Abu Hasan.
Mengikut al-Sakir, Abu Hasan menghasilkan
90 buah kitab dari pelbagai disiplin ilmu. Tetapi menurut Ibnu Hazm, Ibnu
Katsir dan Ibnu Imad al-Hambali, beliau hanya menghasilkan 55 buah manuskrip.
Sementara Imam Tajuddin al-Subki pula berpandangan Imam Abu Hasan hanya
menghasilkan 21 buah kitab.
Berapapun bilangan sebenar manuskrip yang
dihasilkan, ketegasan Abu Hasan mempertahankan Ahli Sunnah daripada serangan
liar pendukung fahaman seperti Muktazilah dan Syiah amat dikagumi.
Imam Abu Hasan kembali ke rahmatullah pada
tahun 324 Hijrah bersamaan 935/936 Masihi. Sebelum kembali menghadap Ilahi,
beliau memanggil temannya bernama Shamsuddin al-Zahabi di mana beliau bersaksi
bahawa beliau tidak pernah mengkafirkan seorang pun umat Islam. Ia juga
merupakan wasiat Imam Abu Hasan kepada umat Islam agar tidak saling melabel
kafir antara satu sama lain.
Gambar sekadar hiasan.
No comments:
Post a Comment