Bahasa
kebangsaan negara ini adalah bahasa Melayu dan bahasa kebangsaan hendaklah
digunakan bagi maksud rasmi.
Maksud
rasmi adalah maksud kerajaan sama ada kerajaan Persekutuan, kerajaan negeri,
ataupun pihak berkuasa awam.
Perkara
ini sudah jelas diperuntukkan dalam Perlembagaan dan Akta Bahasa Kebangsaan,
serta ditegaskan dalam beberapa pekeliling perkhidmatan yang telah dikeluarkan
oleh kerajaan. Maksud rasmi ini termasuklah nama program dan majlis rasmi
kerajaan.
Justeru,
sebagai wadah penyampai bagi setiap dasar kerajaan, setiap kementerian dan
agensi perlu menunjukkan teladan yang baik kepada masyarakat dengan memastikan
penggunaan bahasa kebangsaan dalam sektor perkhidmatan awam dilaksanakan secara
menyeluruh serta digunakan dengan betul dalam semua urusan rasmi sama ada dalam
bentuk tulisan mahupun lisan.
Sebarang
penggunaan bahasa campuran sudah tentunya tidak memancarkan identiti negara
Malaysia.
Bahasa
kebangsaan ialah lambang yang mewakili negara. Sama halnya dengan lambang
negara yang lain, seperti bendera, lagu, bunga dan lain-lain. Kerajaan juga
akan dilihat tidak serius dalam memartabatkan bahasa kebangsaan dan pastinya
akan menyukarkan pengembangan bahasa dalam sektor lain, terutama swasta, badan
bukan kerajaan dan masyarakat awam.
Semangat
cintakan bahasa kebangsaan akan menjadi semakin lemah. Selain itu, bahasa
Melayu akan dilihat seolah-olah tidak mampu menjadi bahasa kebangsaan negara
kerana tidak cukup perkataan dan istilah yang sesuai dengan keadaan semasa.
Jika dibiarkan berterusan, bahasa kebangsaan akan semakin hilang peranannya
sebagai bahasa komunikasi moden,
Menerusi
Pindaan Akta Bahasa Kebangsaan 1963/67, ia dapat memberi kuasa kepada Dewan
Bahasa dan Pustaka (DBP) berkaitan dengan penggunaan bahasa Melayu, sekiranya
terdapat banyak pelanggaran bahasa.
Rakyat
Malaysia perlu mempertahankan bahasa Melayu sesuai dengan kedudukannya sebagai
bahasa kebangsaan dan dalam Penyata Razak juga menyebut bahawa bahasa Melayu adalah
bahasa pengantar dalam sistem pendidikan negara serta perlunya kita
mempertahankan bahasa rasmi.
Kedudukan
dan peranan bahasa Melayu dalam bidang pendidikan, khususnya di institusi
pendidikan kerajaan dan institusi pendidikan tinggi swasta telah dinyatakan
dengan jelas dalam undang-undang.
Perkara
ini diperuntukkan dalam Akta Pendidikan, 1996 [Akta 550] dan Akta Institusi
Pendidikan Tinggi Swasta, 1996 [Akta 555]. Bahasa kebangsaan hendaklah menjadi
bahasa pengantar utama. Jika menggunakan bahasa lain, maka bahasa Melayu
hendaklah diajarkan sebagai mata pelajaran wajib.
Tanggapan
penggunaan bahasa kebangsaan menyebabkan seseorang tidak terdidik atau kurang
keterampilan adalah tidak benar. Sistem pendidikan kebangsaan yang berteraskan
bahasa kebangsaan sejak sekian lama telah terbukti melahirkan ribuan
cendekiawan, teknokrat dan pemimpin negara.
Gambar: Generasi muda perlu diberi pendedahan meluas untuk menggunakan bahasa Melayu.
No comments:
Post a Comment