Konsep “dilepaskan tanpa dibebaskan” (DNAA)
yang dibangkitkan oleh sesetengah pihak yang mengatakan ia tiada dalam Islam adalah
tidak tepat serta boleh dipertikaikan.
Konsep DNAA merupakan satu amalan di dalam
undang-undang prosedur jenayah. Konsep ini menetapkan bahawa Orang Kena Tuduh
(OKT) dilepaskan buat sementara waktu atas permohonan pihak pendakwaan dan OKT
boleh didakwa semula atas pertuduhan berkenaan pada masa hadapan.
Dalam konteks mahkamah Syariah, DNAA ini
diperuntukkan secara nyata di dalam seksyen 103 Akta Prosedur Jenayah Syariah
(Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1997 [Akta 560] yang memperuntukkan seperti
berikut;
Seksyen 103. Pendakwa bolehlah berhenti
daripada mendakwa selanjutnya pada mana-mana peringkat.
(1) Pada mana-mana peringkat apa-apa
perbicaraan, sebelum penghakiman diberikan, Pendakwa boleh, jika difikirkannya
patut, memberitahu Mahkamah bahawa dia tidak bercadang untuk mendakwa tertuduh
selanjutnya atas pertuduhan itu; dan sesudah itu semua prosiding atas
pertuduhan itu terhadap tertuduh bolehlah digantung dengan kebenaran Mahkamah
dan, jika digantung sedemikian, tertuduh hendaklah dilepaskan daripada
pertuduhan itu.
(2) Pelepasan sedemikian tidaklah terjumlah
kepada suatu pembebasan melainkan jika Mahkamah mengarahkan sedemikian.
Peruntukan seperti Seksyen 103 Akta 560 ini
terdapat di dalam semua Enakmen/Ordinan Prosedur/Tatacara Jenayah Syariah
negeri-negeri (kecuali di Negeri Kedah, ianya diperuntukkan di dalam seksyen
104). Peruntukan ini juga adalah sama dengan peruntukan seksyen 254 Kanun
Prosedur Jenayah [Akta 593] yang digunapakai di mahkamah sivil.
Akta 560 merupakan satu undang-undang yang
telah diluluskan Parlimen pada 27 Mac 1997 dan telah mula berkuatkuasa pada 1
April 1997. Akta 560 ini merupakan satu undang-undang model yang telah
diluluskan oleh Jawatankuasa Teknikal Undang-Undang Syarak dan Sivil, iaitu
sebuah Jawatankuasa yang ditubuhkan oleh Majlis Kebangsaan Bagi Hal Ehwal Agama
Islam Malaysia (MKI) untuk menggubal model undang-undang Islam bagi tujuan
penyelarasan dan penyeragaman di seluruh negara.
Penggubalan Akta 560 telah dibuat dengan
teliti bagi memastikan ianya memenuhi kehendak semasa pelaksanaan undang-undang
Islam dan yang paling penting, Akta tersebut tidak bercanggah dengan hukum
Syarak.
Jabatan Perdana Menteri (Hal Ehwal Agama)
berpendapat pandangan yang mengatakan bahawa konsep DNAA yang telah
diperuntukkan dalam undang-undang prosedur/tatacara jenayah Syariah di Malaysia
tidak selaras dengan hukum jenayah Islam adalah tidak tepat. Undang-undang prosedur/tatacara
adalah berhubung rapat dengan prinsip maslahah yang perlu mengambilkira keadaan
dan pendekatan semasa pelaksanaan sesuatu undang-undang agar ianya menepati
objektif syarak dalam pentadbiran keadilan.
Dr. Abdul Karim Zaidan di dalam kitabnya
Nizaam al-Qadha’ Fi al-Syari’aat al-Islamiyyah ada menyatakan bahawa Hakim
boleh menggugurkan sementara dakwaan bagi membolehkan pendakwa mengemukakan
semula saksi-saksi atau keterangan. Jika keputusan pengguguran kes oleh hakim
bukan atas sebab kegagalan pihak pendakwa mengemukakan keterangan, maka pihak
pendakwaan masih lagi boleh meneruskan pertuduhan berkenaan dengan mengemukakan
saksi-saksi dan keterangan baru. Prinsip ini adalah menetapi konsep DNAA, di
mana tertuduh dilepaskan tanpa dibebaskan daripada pertuduhan di mana
pertuduhan berkenaan boleh diteruskan semula di hadapan mahkamah di masa
hadapan.
Dr. Abdul Kadir Audah di dalam kitab
al-Tasyri’ al-Jina'i al-Islamiyy menyatakan prinsip umum bahawa pemerintah
diberi kuasa yang agak terbuka dalam mana-mana kesalahan takzir untuk memaafkan
tertuduh pada semua peringkat prosiding mahkamah. Prinsip inilah yang
terkandung dalam peruntukan berkaitan DNAA di mahkamah sebagaimana seksyen 130
Akta 560 dan seksyen 254 Akta 593.
Rujukan kepada Kanun Prosedur Jenayah Qatar
(No.3, Tahun 2004), terdapat juga peruntukan yang serupa di bawah seksyen 13
berkenaan kuasa Mahkamah untuk memberhentikan prosiding atas apa-apa sebab yang
dibenarkan oleh undang-undang pada mana-mana peringkat.
DNAA merupakan suatu konsep yang telah
diterima pakai di dalam sistem perundangan semasa di Malaysia dan negara-negara
luar, di mahkamah sivil ataupun mahkamah Syariah.
Maksud “dilepaskan tanpa dibebaskan”
Konsep “dilepaskan tanpa dibebaskan” menepati hukuman takzir
Konsep “dilepaskan tanpa dibebaskan” tidak bercanggah dengan Islam
No comments:
Post a Comment